Anabasis (Ἀνάβασις)

29 listopada 2012. I znów w drodze na budowę. Mam wrażenie że będzie mi dane dokładnie rozpoznać zabytki Ziemi Wieluńskiej. Na dwór w Ożarowie trafiłem przypadkiem na jakimś slideshow na Onet.pl traktującym o zabytkach województwa łódzkiego. Sprawdziłem gdzie to jest i ... szok! Niemal dokładnie w drodze na moją budowę, ledwie dwukilometrowy skok od głównej drogi. Decyzja zapada natychmiast, przy pierwszej okazji jadę zobaczyć to cudeńko. We dworze mieści się muzeum wnętrz dworskich. Niestety spotkanie na budowie miałem zaplanowane dość wcześnie. O godzinie ósmej rano nie było szans wejść do środka. Dwór w Ożarowie widziany od frontu... ... i troszkę z boku.   Po 1945 r. dwór wraz z parkiem i lasami przeszedł pod kierownictwo Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Łodzi. W latach 1970-1980 został poddany gruntownej konserwacji. Od 1981 r. mieści się tutaj Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Architektura dworu została oparta o późnobarokowe

15 listopada 2012. Od pewnego czasu staram się łączyć wyjazdy służbowe z odrobiną krajoznawstwa. W miarę możliwości oczywiście. Odbiory na budowach sprawa ważna ale nie tylko betonem człowiek żyje. W drodze do Brąszewic i Tomaszowa Mazowieckiego robię dwie krótkie przerwy na rozprostowanie nóg i ... zwiedzanie. Tak się składa że najważniejsze zabytki w mniejszych miejscowościach to najczęściej kościoły. --- Olesno. Kościół odpustowy p.w. świętej Anny.  Składa się z dwóch części: prostokątnego kościoła z 1518 roku i części centralnej, gwiaździstej, dobudowanej w latach 1668 - 70 przez mistrza ciesielskiego Marcina Snopka z Gliwic. Stanowi je pięć kaplic i przejście łączące  z kościołem wcześniejszym. W kaplicach - cenne ołtarze barokowe z XVII i XVIII w., późnorenesansowy z pocz. XVII w. i regencyjny z pocz. XVIII w. W prezbiterium ołtarz główny z późnogotyckim tryptykiem z pocz. XVI w. Późnorenesansowa ambona z pocz. XVII w. W części zachodniej wieża nadbudowana nad nawą

I kolejna "góra inaczej". Jak zwykle z braku porządnych, prawdziwych, choćby beskidzkich szczytów. Ale miejsce całkiem przyjemne. Polecam tam właśnie planować odpoczynek i popas w trakcie rowerowych wycieczek. Opisywane miejsce znajduje się w pobliżu Jankowic Rudzkich. Najkrótsza droga dojazdowa wiedzie od leśniczówki Krasiejów, można także dotrzeć tam od strony leśniczówki Wildeck. Schlossberg to niewielka acz wybitna wydma piaskowa, dziś już całkowicie porośnięta lasem, zresztą jak i cała okolica. Na "szczycie" jest kilka stolików z ławeczkami więc miejsce na postój wręcz wyśmienite. W czasie ostatniej wojny w rejonie Schlossbergu były składy amunicji. Wysadzone zostały przez żołnierzy radzieckich zaraz po wojnie. Jednak, jak głosi wieść gminna, po dziś dzień znajdowane są w okolicy całe, nie zniszczone wybuchami pociski i bomby. Ale sam tego nie sprawdzałem. I innym nie polecam.

Wrzesień 2012. Kościół pw św Bartłomieja w Smolnicy także bywa rzadko otwierany. W sumie biorąc pod uwagę że to dziś jedynie kaplica cmentarna to niech " w ruchu" będzie jak najrzadziej. Kościół jest po renowacji i mimo braku oryginalnego wyposażenia także warty zwiedzenia. Zwiedziliśmy ten kościółek także przy okazji X Gliwickich Dni Dziedzictwa Kulturowego . Kościół cmentarny pw. św. Bartłomieja – zabytkowy, drewniany kościół katolicki znajdujący się na cmentarzu parafialnym w Smolnicy w powiecie gliwickim w województwie śląskim. (...) Parafia w Smolnicy wzmiankowana jest w latach 1376 i 1447, jednak na przełomie XVI i XVII wieku stała się filią parafii w Pilchowicach. Samodzielność odzyskała dopiero w 1948 r. Kościół został wybudowany w 1600 lub 1603 roku przez luteran, choć badania dendrologiczne z 2008 r. wykazują, że powstał w latach 1776-1777. Wieżę zbudowano z drzewa ściętego w latach 1571-1572, być może zatem była ona początkowo wolno stojącą dzwonnicą, któ

Wrzesień 2012. Rzadka okazja. Kościół pw św. Jerzego w Ostropie zwykle jest zamknięty. Otwierany bywa z rzadka, właściwie tak rzadko że wręcz nigdy. Świątynia jest w remoncie, odnowione zostały już elementy zewnętrzne, po remoncie jest konstrukcja dachu i wieży, szałowanie i szyndzioły są nowe, tynki zewnętrzne także. Teraz przyszła kolej na restaurację wnętrza. Coś się chyba tam dzieje bo rusztowania stoją w prezbiterium a, właściwie całe, wyposażenie został zdemontowane. Na otwarcie odnowionego kościoła jednak przyjdzie nam jeszcze poczekać. W tym roku w ramach X Gliwickich Dni Dziedzictwa Kulturowego miało miejsce kompleksowe zwiedzanie drewnianych kościółków Ziemi Gliwickiej. Akcja pod nazwą "Od deski do deski" objęła wszystkie drewniane kościoły powiatu gliwickiego - a kościołów tych jest "zaledwie" 14!.  Zorganizowane było zwiedzanie kościołów w połączeniu z prelekcją przewodnika, można było także kościoły zwiedzać samodzielnie. Skorzystaliśmy więc z okaz

4 listopada 2012. Rudawy Janowickie to moja kolejna, turystyczna biała plama. Podjeżdżamy na Przełęcz Karpnicką i robimy "mordercze" podejście do Szwajcarki. Potem jeszcze Sokolik Duży i Krzyżna Góra. Widoki na Karkonosze... bezcenne. Sokolik (niem. Forst Berg lub Forstberg, 622 i 642 m n.p.m.) – drugi co do wysokości szczyt w Sokolich Górach, w Rudawach Janowickich. Położony jest w północno-zachodniej części Rudaw Janowickich, w Górach Sokolich, na północ od bliźniaczej Krzyżnej Góry, od której oddziela go Przełączka. Na szczycie i zboczach duże nagromadzenie skałek oraz pojedynczych bloków skalnych. Wiele z nich posiada własne nazwy. Najbardziej znane skałki "Sokoliki", znajdujące się w północno-wschodniej części szczytu, składają się z dwóch filarów skalnych, z których zachodni, wyższy (642 m n.p.m.) zwieńczony jest stalową platformą widokową, na którą prowadzą żelazne schody. Z platformy rozpościera się widok na Karkonosze, dolinę Bobru, północną część

3 listopada 2012. I znów łatanie licznych jeszcze dziur na turystycznej mapie Polski. Tak, na Ślęży jeszcze nie byliśmy. Tym dziwniejsze że w obecnych czasach samochodem to ledwie półtorej godziny, z małym okładem najwyżej. Listopadowa aura pasuje na tę górę. Po nagłych śniegach zeszłego tygodnia śladu już nie ma. Wróciła całkiem ładna, kolorowa jesień. Widoki były rozległe. Wrocław z dominującym w panoramie wieżowcem "Skytower" prezentował się pysznie. Sobótka - Wieżyca - Ślęża. Powrót tą samą drogą.   Ślęża (łac. Monte Silentii XIII w. w latach 1945-1948 Sobótka, niem. Zobtenberg – dokładne tł. Góra Sobótka) – najwyższy szczyt Masywu Ślęży i całego Przedgórza Sudeckiego, wznoszący się na wysokość 718 m n.p.m. Mimo niewielkiej wysokości bezwzględnej, masyw ma imponujący wygląd ze względu na znaczną wysokość względną (ponad 500 m). Ślęża należy do Korony Gór Polski, Korony Sudetów Polskich i Korony Sudetów. (...) Pierwsze odnotowane historyczne nazwy góry: 11