Ślęża (718m npm)

Autor: Rafał Żyła - listopada 05, 2012

3 listopada 2012.

I znów łatanie licznych jeszcze dziur na turystycznej mapie Polski. Tak, na Ślęży jeszcze nie byliśmy.
Tym dziwniejsze że w obecnych czasach samochodem to ledwie półtorej godziny, z małym okładem najwyżej.
Listopadowa aura pasuje na tę górę. Po nagłych śniegach zeszłego tygodnia śladu już nie ma. Wróciła całkiem ładna, kolorowa jesień. Widoki były rozległe. Wrocław z dominującym w panoramie wieżowcem "Skytower" prezentował się pysznie.

Sobótka - Wieżyca - Ślęża. Powrót tą samą drogą.

Ślęża (łac. Monte Silentii XIII w. w latach 1945-1948 Sobótka, niem. Zobtenberg – dokładne tł. Góra Sobótka) – najwyższy szczyt Masywu Ślęży i całego Przedgórza Sudeckiego, wznoszący się na wysokość 718 m n.p.m. Mimo niewielkiej wysokości bezwzględnej, masyw ma imponujący wygląd ze względu na znaczną wysokość względną (ponad 500 m). Ślęża należy do Korony Gór Polski, Korony Sudetów Polskich i Korony Sudetów. (...)

Pierwsze odnotowane historyczne nazwy góry:

1108 in monte Silencii (tłum. Góra Milczenia)

1149/50 ecclesia in monte Silentii

1209 in monte Silencii

1242 in monte Slenz

1245 in monte Slez,

1260 circa montem Slezie,

Istnieją trzy ważniejsze etymologie nazwy Ślęza (nazwy góry i rzeki były dawniej pisane jednakowo):

germańska (Steinhauser, Vasmer, wywodząca tę nazwę od plemienia Silingów),

słowiańska (np. Rospond, od ślęga "mokra pogoda, błoto")

"indoeuropejska" (Udolph, Mańczak).

Wszystkie trzy hipotezy mają wiele słabych punktów i nie ma podstaw by przyjąć którąkolwiek z nich. Można z dużym prawdopodobieństwem uznać, że nazwa została przejęta do języków indoeuropejskich od wcześniejszych mieszkańców tych ziem (Babik). Od nazwy góry i rzeki powstała nazwa plemienia Ślężan, a później Śląska.(...)

Góra stanowiła ośrodek pogańskiego kultu solarnego miejscowych plemion – jego początki sięgają epoki brązu, a upadek przypada na początki chrystianizacji tych obszarów w X i XI w. Rozkwit sanktuarium związany jest z osadnictwem celtyckich Bojów. Na szczycie góry odnaleziono fragmenty kamiennych wałów, o szerokości ok. 12 m, układanych z odłamków kamieni. oraz zagadkowe posągi z charakterystycznym symbolem ukośnego krzyża – według hipotez badaczy krzyż garbo prawdopodobnie związany był z pogańskim kultem solarnym. Wśród rzeźb najbardziej znane to tzw. Grzyb (prawdopodobnie dolna część ludzkiej postaci – w Sobótce), Mnich (u stóp góry – przeniesiony z okolic wsi Garncarsko), Panna z rybą lub Postać z rybą i Dzik (przy drodze na szczyt) oraz Niedźwiedź (na szczycie góry). W pierwszej połowie XII w. (prawdopodobnie w 1110 r.), za panowania Bolesława Krzywoustego, Piotr Włostowic ufundował na szczycie klasztor augustianów. Ze względu jednak na znaczne oddalenie od ludzi klasztor został później (w 1134 lub 1149 r.) przeniesiony do pobliskiej wsi Górka, a wkrótce potem (w 1153 r.) do Wrocławia. (źródło: Wikipedia)