Bolesławów (Wilhelmsthal)

Lipiec 2007

Mała wioska w Hrabstwie Kłodzkim. W zasadzie turystycznie zapomniana i co najwyżej mijana  w drodze na Śnieżnik. Kiedyś podobno miasto, dziś ledwie widoczne ślady dawnej świetności. Świetności , która chyba jednak nigdy tak naprawdę nie wzleciała zbyt wysoko.
Ale kamienne perełki błyszczą: figura Świętego Franciszka Xawerego błyszczy po niedawnej restauracji, figura Świętego Jana Nepomucena błyszczy mimo tego że restauracji się jeszcze nie doczekała.
Obie figury to piękne okazy śląskiego baroku. Obie rzeźby autorstwa Michała Klahra Starszego.

Bolesławów (niem. Wilhelmsthal) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Stronie Śląskie w dolinie pomiędzy Masywem Śnieżnika a Górami Bialskimi, u zbiegu rzek Morawka i Kamienica.(...)
Bolesławów to dawne gwareckie miasteczko (prawa miejskie w latach 1581 - 1891), obecnie wieś turystyczna z niewielkim rynkiem. Znajdują się tu pensjonaty, ośrodki wypoczynkowe i kilka kwater, oraz dwa sklepy. Nad wsią spora stacja narciarska z ciekawie rozwiązanym systemem tras zjazdowych poprowadzonych w dwie strony stoku Zawada. Szlaki turystyczne na Śnieżnik i do rezerwatu Nowa Morawa oraz droga do turystycznego przejścia granicznego na Przełęczy Płoszczyna. (źródło: Wikipedia)

Figura Świętego Franciszka Xawerego.

Figura Świętego Jana Nepomucena.

Michael Klahr (starszy) (ur. 1693 r. w Bielicach, zm. 9 marca 1742 r. w Lądku-Zdroju) – rzeźbiarz, wybitny przedstawiciel śląskiego baroku, ojciec Michaela Ignatiusa Klahra zwanego Młodszym.
Urodził się we wsi Bielice, a właściwie w jej nieistniejącym dziś przysiółku Nowa Biela (dawniej Neu Bielendorf), w chłopskiej rodzinie Michaela Klahra z Bieli i Marii. Jego talent odkryli jezuici. Istnieje niepotwierdzona dokumentami opowieść o tym, jak rektor kłodzkiego konwiktu jezuitów Paul Stralano spotkał chłopca rzeźbiącego figurki do bożonarodzeniowej szopki. Rozpoznał w nim nietuzinkowy talent i po rozmowie z rodzicami zabrał go do szkoły prowadzonej przez zakon w Kłodzku (budynek pełni dziś funkcję Muzeum Ziemi Kłodzkiej). Tu Klahr pobierał nauki ogólne i uczył się teorii rzeźby. Sprowadzony przez jezuitów kilka lat później z Wiednia architekt o nazwisku Karl Sebastian Flacker został mistrzem młodego rzeźbiarza. Przypuszczalnie pod jego kierunkiem dalej studiował.
W kościele w Nowym Gierałtowie 26 stycznia 1723 r. rzeźbiarz wziął ślub z Katarzyną, córką Hansa Mühlana i rok później osiedlił się w Lądku-Zdroju (wówczas Bad Landeck), gdzie nabył narożną kamienicę w rynku Zur Kornecke (obecnie Rynek 1). Tu założył swój warsztat i szybko zyskał wysoką pozycję społeczną. W 1737 r. został wybrany radnym miasta. O jego działalności w radzie miejskiej świadczy zachowany podpis na podaniu z 1739 r., sporządzonym po pożarze miasta. Miał pięcioro dzieci (...)
(..) Rzeźbił głównie w drewnie. Dopiero pod koniec życia wykonał dla Lądka kilka rzeźb z kamienia. Jego ostatnim dużym dziełem jest kamienna figura wotywna – pomnik Trójcy Świętej, stojąca na lądeckim rynku. Michał Klahr umarł w Lądku w wieku 49 lat i tam też został pochowany. (źródło: Wikipedia)

Droga ze Stronia Śląskiego do Bolesławowa.