Katedra w Strasbourgu.

25 lipca 2012.

Katedra w Strasbourgu, kupa kamieni w stylu gotyckim. Wrażenie niesamowite.

Katedra Najświętszej Marii Panny w Strasburgu (fr. Cathédrale Notre-Dame, niem. Liebfrauenmünster) – najważniejsza świątynia katolicka miasta, cenny przykład średniowiecznej XIII-XV wiecznej architektury, łączącej cechy późnego romanizmu, z przede wszystkim wczesnym gotykiem francuskim i dojrzałym gotykiem niemieckim, zawierająca zarówno na zewnątrz i w środku liczne cenne dzieła średniowiecznej rzeźby kamiennej m.in. portale południowego ramienia transeptu, tzw. Filar Anielski.
Katedrę wzniesiono w latach 1176-1439 z czerwonego piaskowca na miejscu wcześniejszej spalonej budowli z lat 1015-1028, której to z kolei część pochodziła z jeszcze wcześniejszej świątyni wzniesionej w czasach dynastii Karolingów. Pierwotny projekt w stylu romańskim zastąpiła z czasem koncepcja gotycka. W latach 1625-1874 ze swą mierzącą 142 m północną wieżą katedra była najwyższym budynkiem świata.
Wzniesiona w pobliżu granicy Niemiec i Francji, łączy w sobie elementy wpływu obu tych kultur. Charakterystyczna fasada o asymetrycznej formie ze strzelistą wieżą do dziś pozostaje symbolem Alzacji widocznym także z drugiego brzegu Renu oraz z masywów gór Wogezów i Schwarzwaldu.
Świątynia była tematem wielu dzieł malarstwa i grafiki, jak i inspiracją dla kwitnącej już w XVIII w. nowej romantycznej myśli. Dla artystów i literatów m.in. Johanna Wolfganga Goethego świątynia stanowiła inspirację do zainteresowań wcześniej niedocenianego stylu gotyckiego (źródło: Wikipedia)

 Więcej o katedrze w Strasbourgu.
 

Witraż w Wielkiej Rozecie.

Ta sama Wielka Rozeta, tylko od zewnątrz.

Detal kamiennych zdobień.

Filar Anielski w południowej części transeptu.

Organy.