Spacer po Dusznikach Zdroju.

Narastające zmęczenie pracą można ukoić tylko krótkim wyjazdem w góry. Listopad, pogoda pochmurna, zimno, ziąb wręcz. Zapada decyzja by wyrwać się gdzieś na ledwie trzydniowy, długi-niedługi weekend. Noclegi udaje się znaleźć w Dusznikach Zdroju. Przyjeżdżamy na miejsce przed południem. Dzień krótki więc i plany tego dnia odpowiednie: wycieczka, a właściwie tylko spacer po okolicy. Zaglądamy na pustą o tej porze roku Jamrozową Polanę - centrum polskiego biathlonu, zwiedzamy Uzdrowisko, w resztkach dziennego światła zaglądamy na stare miasto i rynek.
Duszniki Zdrój o tej porze są puste i ciche. Pojedyncze sztuki kuracjuszy na deptaku, mała grupa turystów plecakowych przemykających w Góry Bystrzyckie. Jedynie w knajpkach lekki gwar i szum rozmów. Miasteczko małe, dziura wręcz ale gdy odgarnąć zeń kurz i pył to błyszczy perełkami architektury takimi jak Muzeum Papiernictwa, rzeźba wotywna na rynku, Teatr Zdrojowy czy kościół parafialny.

W 1748 przeprowadzono pierwsze badania źródeł mineralnych. Od 1769 Duszniki stały się oficjalnym uzdrowiskiem poprzez wpisanie „Zimnego Zdroju” na listę źródeł leczniczych ówczesnych Prus. W 1777 r. we Wrocławiu opublikowano broszurę pt. Publiczne Uwiadomienie Zdroiów Zdrowych lub wód mineralnych leczących na Śląsku w Kodowie, Reynercu, Altwasser, Szarlotenbrun, Salcbrun i Flinsbergu się znaydujących, w której zawarto informacje obejmujące m.in. wyniki przeprowadzonych analiz, skład chemiczny wód oraz medyczne ich zastosowanie. Było to dokonane przez Dawida Vogla tłumaczenie wydanej również we Wrocławiu książeczki Johanna Gotfrieda Morgenbessera, wrocławskiego lekarza i chemika. Niemiecka wersja tej publikacji nie zachowała się w publicznych zbiorach, natomiast nieliczne polskie egzemplarze znajdują się w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego i w Bibliotece Jagiellońskiej. Stanowią one obecnie ważne źródło do dziejów balneologii na ziemiach polskich.

W 1797 roku w prowizorycznie wzniesionej szopie w 6 wannach rozpoczęto leczenie kuracyjne w podgrzanej wodzie z „Zimnego Zdroju”. W tym samym roku odkryto „Letni Zdrój”, znany obecnie pod nazwą „Pieniawa Chopina”. Wkrótce za miastem wybudowano (1802) pawilony, pierwsze urządzenia kąpielowe, „dom towarzyski” i pierwsze zajazdy. Na początku XIX wieku Duszniki stały się jednym z najznaczniejszych uzdrowisk w regionie. W 1817 roku odkryte zostało kolejne źródło „Źródło Ulryki”, obecnie znane jako „Jan Kazimierz”. W sierpniu 1826 roku na kurację, wraz z matką i siostrami, przybył 16-letni Fryderyk Chopin, który dał dwa koncerty. Dochód z nich przeznaczony został na utrzymanie sierot. Koncerty te uważa się za pierwsze zagraniczne występy młodego Fryderyka Chopina. W 1862 roku zostały wybudowane nowe łazienki (obecnie Zakład Przyrodoleczniczy), a w 1877 oddano do użytku palmiarnię wraz z salą koncertową (obecnie Pijalnia Zdrojowa). (źródło: Wikipedia)

Przydatne linki

• Duszniki Zdrój - oficjalna strona miasta,
• Duszniki Zdrój - Wikipedia,
• Pensjonat Modrzewiówka,
• Jamrozowa Polana  - centrum narciarstwa biegowego